#

Comparative analysis of peri-implants marginal bone loss based on micro-thread

اظهارات مشکل
برای ایجاد قالب گیری همزمان از ایمپلنت ها و دندان ها، دقت جزئیات ابعادی و سطحی باید در نظر گرفته شود. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی ارزیابی و مقایسه دقت انتقال ایمپلنت و بازتولید جزئیات سطح با تکنیک‌ها و ویسکوزیته‌های مختلف مواد قالب‌گیری پلی‌وینیل سیلوکسان (PVS) بود.

روش مطالعه
مدلی با دو ایمپلنت (Implantium، Dentium) و سه خط 0.25، 0.50 و 0.75 میلی متر عرض ساخته شد. چهل قالب با بتونه/شستشوی PVS یک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای با استفاده از سینی‌های سفارشی و استوک بسته و ده قالب با PVS ویسکوزیته معمولی با استفاده از سینی‌های سفارشی بسته ساخته شد. قالب ها ریخته شد و دقت موقعیت سر ماکت ایمپلنت در x-، y- (Dr) و جابجایی زاویه ای (Dθ) با استفاده از دستگاه اندازه گیری مختصات ارزیابی شد. همچنین بازتولید دقیق خطوط توسط دستگاه اندازه گیری ویدئویی ارزیابی شد. این اندازه‌گیری‌ها با اندازه‌گیری‌های محاسبه‌شده بر روی مدل مرجع که به‌عنوان کنترل عمل می‌کرد، مقایسه شد و داده‌ها با تحلیل واریانس دو طرفه در 0.05=α تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج
جابجایی زاویه ای در گروه سینی سفارشی یک مرحله ای نسبت به گروه سینی استوک یک مرحله ای بیشتر بود (001/0P<). با این حال، جابجایی عمودی کمتری با استفاده از سینی سفارشی با تکنیک دو مرحله‌ای (P=0.003). همچنین، روش تک مرحله ای با استفاده از سینی استوک در مقایسه با دو مرحله اول، عدم دقت عمودی و زاویه ای کمتری را نشان داد (05/0P<). گروه با ویسکوزیته منظم جابجایی خطی بیشتری نسبت به سایر گروه ها نشان داد (001/0P<). بازتولید جزئیات از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>).

نتیجه گیری
در این مطالعه هر دو سینی استوک و سینی سفارشی قابل قبول بودند و ویسکوزیته مواد قالب گیری تفاوت معنی داری در بازتولید جزئیات سطح ایجاد نکرد.